Ben je ook zo trots op waar je werkt?
- Topicstarter firewallie
- Startdatum
Ook ik ga iedere dag met plezier naar mn werk kan ook niet anders de dag begint om 6 uur met het starten van de Pan voor een ritje van 30 km dus daar word ik al blij van , ik werk als enige TDer in een groot verpleeg en verzorgings huis in Doorn alwaar ik dus alles doe van telefonie tot bedden van verstopte rioleringen en verbouwingen aan toe (en nog veel en veel meer) kortom heel veelzijdig en een grote werkplaats en gereedschappen tot mn beschikking.
en ook nog de vrijheid dat de motortjes de werkplaats in mogen ook in het weekend kortom super. ff reclame. http://www.quarijn.nl/het-zonnehuis-doorn
en ook nog de vrijheid dat de motortjes de werkplaats in mogen ook in het weekend kortom super. ff reclame. http://www.quarijn.nl/het-zonnehuis-doorn
ben net thuis van mijn werk wat ik wel met liefde en plezier doe als onderhoudsmonteur maar lees ook hele trieste berichten en dat in een tijd dat het economisch beter zou moeten gaan Arno sterkte en ik weet uit ervaring dat er nu op dit moment erg veel vraag is naar mensen die de handjes wél kunnen laten wapperen én nog handig zijn ook dus gaat goed komen Arno
De liefde en trots voor de baas is enorm bekoeld inmiddels.
Op maandag 13 maart is er een staking uitgebroken welke voorlopig nog wel effe duurt.
Met collega kaderleden een stakingsdraaiboek in elkaar gezet met minimale schade voor mens en machine.
Een draaiboek wat overlegd is met wijze mannen uit de fabriek.
Echter onde local manager dhr. Pol... Dokter Pol of Polleke oordeelde dat het plan van hun beter was waarop wij hebben gezegd dat wij dus enkel mensen leveren om de veiligheid te waarborgen, dus een minimale bezetting.
Door de week heen elke dag om 10 uur een veiligheidsoverleg. bezetting van machines en dergelijke werden besproken.
Echter gisteren de 16e maart had dhr. Pol ineens het idee opgevat ( gesterkt door informatie van wijze manen uit Trumpolonie) dat het beter was om twee lijnen volledig stil te zetten.
Gezien de staat van die glasovens ( 20 jaar oud) raadden wij dit stellig af want dat zou wel eens kunnen resulteren in het exploderen of imploderen van de glasoven..
Als zo'n oven doorbreekt stroomt er in een paar minuten 80 ton vloeibaar glas op de grond met alle gevolgen van dien.
Hierop de OR, brandweer en burgemeester ingeseind.
Omdat het adviesplichtig is stelde de OR voor om om en adviesaanvraag te vragen ( de vraag werd resoluut van tafel geveegd)
Dus de OR ging advocaten inhuren om zich juridisch bij te laten staan.
Wij als vakbonden hadde inmiddels gesprekken gevoerd met de wethouder en hoofd van de brandweer.
Uiteindelijk tja.
Uiteindelijk heeft dhr. Pol van 5 partijen een brief ontvangen dat hij dat plan niet ten uitvoering mocht brengen.
Zelfs zo dat hij eerst een plan op papier moest zetten en dat burgemeester en wethouders en veiligheidsfunctionarissen hier schriftelijk op zouden reageren.
Oeff dat was een domper voor dhr.Pol....
Het verhaal gaat nog veel verder.....
Enige wat wij vragen is een fatsoenlijk sociaal plan.. een plan met een transitievergoeding x 2,5....
Maar goed daar zijn we nog niet en zullen nog wel effe door staken...
Hou jullie op de hoogte
Op maandag 13 maart is er een staking uitgebroken welke voorlopig nog wel effe duurt.
Met collega kaderleden een stakingsdraaiboek in elkaar gezet met minimale schade voor mens en machine.
Een draaiboek wat overlegd is met wijze mannen uit de fabriek.
Echter onde local manager dhr. Pol... Dokter Pol of Polleke oordeelde dat het plan van hun beter was waarop wij hebben gezegd dat wij dus enkel mensen leveren om de veiligheid te waarborgen, dus een minimale bezetting.
Door de week heen elke dag om 10 uur een veiligheidsoverleg. bezetting van machines en dergelijke werden besproken.
Echter gisteren de 16e maart had dhr. Pol ineens het idee opgevat ( gesterkt door informatie van wijze manen uit Trumpolonie) dat het beter was om twee lijnen volledig stil te zetten.
Gezien de staat van die glasovens ( 20 jaar oud) raadden wij dit stellig af want dat zou wel eens kunnen resulteren in het exploderen of imploderen van de glasoven..
Als zo'n oven doorbreekt stroomt er in een paar minuten 80 ton vloeibaar glas op de grond met alle gevolgen van dien.
Hierop de OR, brandweer en burgemeester ingeseind.
Omdat het adviesplichtig is stelde de OR voor om om en adviesaanvraag te vragen ( de vraag werd resoluut van tafel geveegd)
Dus de OR ging advocaten inhuren om zich juridisch bij te laten staan.
Wij als vakbonden hadde inmiddels gesprekken gevoerd met de wethouder en hoofd van de brandweer.
Uiteindelijk tja.
Uiteindelijk heeft dhr. Pol van 5 partijen een brief ontvangen dat hij dat plan niet ten uitvoering mocht brengen.
Zelfs zo dat hij eerst een plan op papier moest zetten en dat burgemeester en wethouders en veiligheidsfunctionarissen hier schriftelijk op zouden reageren.
Oeff dat was een domper voor dhr.Pol....
Het verhaal gaat nog veel verder.....
Enige wat wij vragen is een fatsoenlijk sociaal plan.. een plan met een transitievergoeding x 2,5....
Maar goed daar zijn we nog niet en zullen nog wel effe door staken...
Hou jullie op de hoogte
41 BEVOCIE heb ik mijn dienstplicht nog gedaan. Bij Luitenant Smidt. Ik zat bij de onderhoudsgroep, maar was niet heel erg gemotiveerd destijds.
Ik ben mijn werkleven begonnen in de varkenshouderij tot ik werd opgeroepen voor dienstplicht. Hierdoor werd mijn contract niet verlengd en heb ik tot mijn opkomstdatum op de heftruck gezeten bij Frans Maas.
Daarna dus 9 maanden monteur wielvoertuigen (4-tonner, BDM en MB), waarvan een 8 maanden in Seedorf bij 41 BEVOCIE.
Na mijn dienstplicht weer geprobeerd om in de varkenshouderij aan het werk te komen, maar inmiddels was dat erg moeilijk geworden. Dus terug de dienst in als BBT. Chauffeur/lijnwerker bij de verbindingen. 3,5 jaar beroeps geweest. Chauffeurspapieren gehaald, E achter C gehaald. Rondje Bosnië (Sarajevo) gedaan.
Na mijn afzwaaien in '99 begonnen als internationaal chauffeur. Dit bijna 3 maanden vol gehouden en toen maar gauw dagritten gaan rijden. Meerdere werkgevers gehad. Nergens een vaste aanstelling.
Toen in 2002 begonnen als afdelingscoördinator in een loods. Dit 4 jaar gedaan tot we een nieuwe warehousemanager kregen die mij niet mocht (was wederzijds).
Ruim een jaar in de Horecagroothandel gewerkt als chauffeur. Toen ernstig ziek (sarcoïdose). Jaartje ziek thuis gezeten.
Toen weer als chauffeur dagritten begonnen. Meerdere bedrijven gehad, maar nergens een vaste aanstelling tot ik bij mijn huidige werkgever kwam. Van Leendert Transport B.V. te Broekhuizenvorst. Heerlijk bedrijf om te werken. Ik heb nu een vast contract en aangezien ik het goed naar de zin heb, zal ik er nog wel een poos blijven. Oja, in 2013 getrouwd met een schat van een vrouw in Oekraïne. Dus een lieve stiefdochter en inmiddels ook een kleine meid en een kleine vent erbij. Druk in huis dus. Maar gezellig!!!!
Ik ben mijn werkleven begonnen in de varkenshouderij tot ik werd opgeroepen voor dienstplicht. Hierdoor werd mijn contract niet verlengd en heb ik tot mijn opkomstdatum op de heftruck gezeten bij Frans Maas.
Daarna dus 9 maanden monteur wielvoertuigen (4-tonner, BDM en MB), waarvan een 8 maanden in Seedorf bij 41 BEVOCIE.
Na mijn dienstplicht weer geprobeerd om in de varkenshouderij aan het werk te komen, maar inmiddels was dat erg moeilijk geworden. Dus terug de dienst in als BBT. Chauffeur/lijnwerker bij de verbindingen. 3,5 jaar beroeps geweest. Chauffeurspapieren gehaald, E achter C gehaald. Rondje Bosnië (Sarajevo) gedaan.
Na mijn afzwaaien in '99 begonnen als internationaal chauffeur. Dit bijna 3 maanden vol gehouden en toen maar gauw dagritten gaan rijden. Meerdere werkgevers gehad. Nergens een vaste aanstelling.
Toen in 2002 begonnen als afdelingscoördinator in een loods. Dit 4 jaar gedaan tot we een nieuwe warehousemanager kregen die mij niet mocht (was wederzijds).
Ruim een jaar in de Horecagroothandel gewerkt als chauffeur. Toen ernstig ziek (sarcoïdose). Jaartje ziek thuis gezeten.
Toen weer als chauffeur dagritten begonnen. Meerdere bedrijven gehad, maar nergens een vaste aanstelling tot ik bij mijn huidige werkgever kwam. Van Leendert Transport B.V. te Broekhuizenvorst. Heerlijk bedrijf om te werken. Ik heb nu een vast contract en aangezien ik het goed naar de zin heb, zal ik er nog wel een poos blijven. Oja, in 2013 getrouwd met een schat van een vrouw in Oekraïne. Dus een lieve stiefdochter en inmiddels ook een kleine meid en een kleine vent erbij. Druk in huis dus. Maar gezellig!!!!
Laatst bewerkt:
Ik ben begonnen in een familie bedrijf, waar me al heel mijn jeugd een wortel werd voorgehouden dat het bij pensioen aan de kinderen werd over gelaten.
Dus werkte ik zonder problemen 80 en meer uur per week en dat jarenlang.
Je was immers bezig voor het eigen familie bedrijf!
Toen puntje bij paaltje kwam verkochten vader en moeder de bedrijven, ondanks afspraken waar ze ineens niets meer van wisten.
De opbrengst staken ze in hun zak en wij kregen te horen dat we betaald waren geweest voor onze diensten.
Het bedrijf had nooit zo groot kunnen worden door o.a. mijn inzet en ik vroeg ook niet om overuren.
Mijn ouders kunnen van mij doodvallen, ik voel me zo misbruikt en vernedert door de zaken die ze daarna nog over mij rondvertelden aan collega's.
Ben nog wel wat bedrijven gestart, en dikwijls zeer succesvol maar helaas ter ziele door omstandigheden, bv IBM die met producten stopte en niet meer wilde leveren, omzet was niet groot genoeg in hun ogen.
Dat ik de grootste was in België was niet van belang.
Nu werkt mijn vrouw en die verdient genoeg, maar werken doe ik niet meer, de goesting om er nog aan te beginnen is door mijn ouders kapot gemaakt.
Pas op, het was een enorm leuk bedrijf en ik denk met veel plezier terug aan wat ik daar deed, maar mijn familie kan me gestolen worden, ben er helemaal klaar mee.
Mensen die in de elektronica / elektro van toen zaten kennen dat bedrijf met zekerheid, was een van de grootste van Nederland en in België kopieerden ze ons.
Als ik toen wist wat ik nu weet, dan had ik nooit richting elektronica gedaan.
Dus werkte ik zonder problemen 80 en meer uur per week en dat jarenlang.
Je was immers bezig voor het eigen familie bedrijf!
Toen puntje bij paaltje kwam verkochten vader en moeder de bedrijven, ondanks afspraken waar ze ineens niets meer van wisten.
De opbrengst staken ze in hun zak en wij kregen te horen dat we betaald waren geweest voor onze diensten.
Het bedrijf had nooit zo groot kunnen worden door o.a. mijn inzet en ik vroeg ook niet om overuren.
Mijn ouders kunnen van mij doodvallen, ik voel me zo misbruikt en vernedert door de zaken die ze daarna nog over mij rondvertelden aan collega's.
Ben nog wel wat bedrijven gestart, en dikwijls zeer succesvol maar helaas ter ziele door omstandigheden, bv IBM die met producten stopte en niet meer wilde leveren, omzet was niet groot genoeg in hun ogen.
Dat ik de grootste was in België was niet van belang.
Nu werkt mijn vrouw en die verdient genoeg, maar werken doe ik niet meer, de goesting om er nog aan te beginnen is door mijn ouders kapot gemaakt.
Pas op, het was een enorm leuk bedrijf en ik denk met veel plezier terug aan wat ik daar deed, maar mijn familie kan me gestolen worden, ben er helemaal klaar mee.
Mensen die in de elektronica / elektro van toen zaten kennen dat bedrijf met zekerheid, was een van de grootste van Nederland en in België kopieerden ze ons.
Als ik toen wist wat ik nu weet, dan had ik nooit richting elektronica gedaan.
Laat ik dan weer on-topic gaan:
Jaren gewerkt bij Computerland te Apeldoorn, zo'n 7 a 8 jaar. Na overname door Paradigit Computers op dezelfde voet verder gegaan, eerst in de vestiging in Deventer (ongeveer 2 jaar), daarna de vestiging in Arnhem (ook zo'n 2 jaar) en uiteindelijk de laatste 1,5 jaar in Wageningen. Helaas voor het personeel in de meeste winkels ging het winkelbedrijf van Paradigit failliet.
Altijd prima naar mijn zin gehad bij Paradigit, veel leuke dingen meegemaakt, dus zeker trots geweest op mijn werk en bijdrage aldaar.
Gelukkig zelf vrij snel weer ander werk gevonden, en nu al ruim een jaar werkzaam bij Scholten Awater in Nijmegen.
Minstens zo'n gezellige sfeer, en ga dan ook nog iedere dag met een glimlach op het gezicht naar mijn werk, zelfs als ik niet met de Pan op pad ben.
Jaren gewerkt bij Computerland te Apeldoorn, zo'n 7 a 8 jaar. Na overname door Paradigit Computers op dezelfde voet verder gegaan, eerst in de vestiging in Deventer (ongeveer 2 jaar), daarna de vestiging in Arnhem (ook zo'n 2 jaar) en uiteindelijk de laatste 1,5 jaar in Wageningen. Helaas voor het personeel in de meeste winkels ging het winkelbedrijf van Paradigit failliet.
Altijd prima naar mijn zin gehad bij Paradigit, veel leuke dingen meegemaakt, dus zeker trots geweest op mijn werk en bijdrage aldaar.
Gelukkig zelf vrij snel weer ander werk gevonden, en nu al ruim een jaar werkzaam bij Scholten Awater in Nijmegen.
Minstens zo'n gezellige sfeer, en ga dan ook nog iedere dag met een glimlach op het gezicht naar mijn werk, zelfs als ik niet met de Pan op pad ben.
Geen hoofdsponsor meer helaas (leverde nog wel eens een kaartje op begreep ik van collega's), maar inderdaad.
Voor de hardlopers hebben we nog wel de Zevenheuvelenloop, hoewel we daar weer de business run van doen tegenwoordig, en we zijn sinds kort onderdeel van de Infotheek Groep, en die sponsoren dan weer FC Utrecht. Nu ben ik niet zo'n voetballer, maar af en toe een wedstrijdje meepakken is nog wel eens gezellig/leuk.
Voor de hardlopers hebben we nog wel de Zevenheuvelenloop, hoewel we daar weer de business run van doen tegenwoordig, en we zijn sinds kort onderdeel van de Infotheek Groep, en die sponsoren dan weer FC Utrecht. Nu ben ik niet zo'n voetballer, maar af en toe een wedstrijdje meepakken is nog wel eens gezellig/leuk.
Gelukkig kan ik met een goed gevoel terugkijken op mijn eenvoudige carrière. Opleiding automonteur. Militaire dienstplicht ('69 tot '72) vervuld bij de Marine Luchtvaartdienst als vliegtuigmaker op vliegveld Valkenburg. Na 12 ambachten 13 ongelukken in '77 gesolliciteerd bij Brandweer Rotterdam en daar aangenomen.
Na 24 jaar (waarvan 18 jaar ook ook deel uitgemaakt van het hulpverleningsteam (HV team) in 2001 voorzitter van de OR geworden.
1 januari 2006 mocht ik met 55 jaar met (vervangend) Functioneel Leeftijdsontslag FLO. Daarna nog 4 jaar actief als adviseur van de OR aangebleven.
Samen met een collega (Fred van Hengst RIP) na een jarenlange (juridische) strijd bereikt dat de brandweer van een 54-urige werkweek naar een 48-urige werkweek (conform de Europese richtlijnen) is gegaan met behoud van salaris. Jarenlang kaderlid geweest bij vakbond ABVAKABO. Veel meegemaakt o.a. de overgang van brandweer Rotterdam naar Veiligheidsregio Rotterdam Rijnmond VRR met alle haken en ogen van dien, afschaffing FLO enz.
! januari 2013 met 62 jaar formeel met pensioen gegaan.
Ter aanvulling op mijn karig pensioentje werk ik nu nog met veel plezier een dagje in de week als niet-repressieve brandweervrijwilliger bij de afdeling Veilig Leven van de VRR. We controleren dan woningen op brandveiligheid, geven voorlichting in bejaardentehuizen, geven samen met (oud) ambulancemedewerkers instructie aan moeders op lagere scholen in reanimatie / AED en organiseren bij Feyenoord (nota bene als echte Spartaan) activiteiten voor scholen enz. Daarnaast ben ik ook nog burgerhulpverlener.
Trots op wat ik al die jaren voor burgers en collega's heb kunnen betekenen en gelukkig nog in staat om mijn dagen positief te kunnen vullen.
Na 24 jaar (waarvan 18 jaar ook ook deel uitgemaakt van het hulpverleningsteam (HV team) in 2001 voorzitter van de OR geworden.
1 januari 2006 mocht ik met 55 jaar met (vervangend) Functioneel Leeftijdsontslag FLO. Daarna nog 4 jaar actief als adviseur van de OR aangebleven.
Samen met een collega (Fred van Hengst RIP) na een jarenlange (juridische) strijd bereikt dat de brandweer van een 54-urige werkweek naar een 48-urige werkweek (conform de Europese richtlijnen) is gegaan met behoud van salaris. Jarenlang kaderlid geweest bij vakbond ABVAKABO. Veel meegemaakt o.a. de overgang van brandweer Rotterdam naar Veiligheidsregio Rotterdam Rijnmond VRR met alle haken en ogen van dien, afschaffing FLO enz.
! januari 2013 met 62 jaar formeel met pensioen gegaan.
Ter aanvulling op mijn karig pensioentje werk ik nu nog met veel plezier een dagje in de week als niet-repressieve brandweervrijwilliger bij de afdeling Veilig Leven van de VRR. We controleren dan woningen op brandveiligheid, geven voorlichting in bejaardentehuizen, geven samen met (oud) ambulancemedewerkers instructie aan moeders op lagere scholen in reanimatie / AED en organiseren bij Feyenoord (nota bene als echte Spartaan) activiteiten voor scholen enz. Daarnaast ben ik ook nog burgerhulpverlener.
Trots op wat ik al die jaren voor burgers en collega's heb kunnen betekenen en gelukkig nog in staat om mijn dagen positief te kunnen vullen.
Laatst bewerkt:
Per 31-01-2019 is mij na twee jaar nadienen en een 30 jarige loopbaan als beroepsmilitair eervol leeftijdsontslag verleend. Vanaf die datum Luitenant-kolonel b.d. dus. In de laatste twee jaar nagediend bij mijn oude werkgever het CEAG en sinds april van afgelope jaar terug naar de luchtmachtstaf stafgroep Safety om per 1 september 2017 toegevoegd te worden aan de staf van de directeur Veiligheid Defensie als adviseur.
Aansluitend op mijn militaire loopbaan heb ik per 01 februari 2019 een tijdelijk deeltijddienstverband van 24 uur als burgerambtenaar aanvaard bij de Inspectie Veiligheid Defensie. Mijn standplaats wordt Den Haag complex Brasserskade (ligt op de grens van Den Haag en Delft aan de rand van de woonwijk Ypenburg). Een en ander als voorbereiding op een meer permanente deeltijdaanstelling per 1 mei 2019. Ik zal worden belast met toezicht op veiligheid en onderzoeken naar voorvallen binnen de hele Defensieorganisatie. De werkwijze van de IVD is voor wat betreft voorvallenonderzoek vergelijkbaar met die van de Onderzoekraad voor Veiligheid. Haar toezichtstaken lijken op die van andere rijksinspecties. Meer over de werkwijze en positionering van de IVD lees je in deze samenvatting: https://www.ivd.nl/binaries/ivd/documenten/publicaties/2018/10/10/de-ivd-in-een-notendop/Veiligheid+vergt+aandacht+-+De+IVD+in+een+notendop.pdf
Aansluitend op mijn militaire loopbaan heb ik per 01 februari 2019 een tijdelijk deeltijddienstverband van 24 uur als burgerambtenaar aanvaard bij de Inspectie Veiligheid Defensie. Mijn standplaats wordt Den Haag complex Brasserskade (ligt op de grens van Den Haag en Delft aan de rand van de woonwijk Ypenburg). Een en ander als voorbereiding op een meer permanente deeltijdaanstelling per 1 mei 2019. Ik zal worden belast met toezicht op veiligheid en onderzoeken naar voorvallen binnen de hele Defensieorganisatie. De werkwijze van de IVD is voor wat betreft voorvallenonderzoek vergelijkbaar met die van de Onderzoekraad voor Veiligheid. Haar toezichtstaken lijken op die van andere rijksinspecties. Meer over de werkwijze en positionering van de IVD lees je in deze samenvatting: https://www.ivd.nl/binaries/ivd/documenten/publicaties/2018/10/10/de-ivd-in-een-notendop/Veiligheid+vergt+aandacht+-+De+IVD+in+een+notendop.pdf
